Ρέκβιεμ2021-01-05T11:25:42+02:00

ΡΕΚΒΙΕΜ (για ότι πέθανε, για ότι ζεί)

Ποίηση – 1982 
Σελίδες: 66
 
Εκδοτικές Εργασίες: Μαυρίδης

Εξώφυλλο: Κώστας Ευσταθίου
Πρόλογος: Κ. Κοκόροβιτς

Η απώλεια του έρωτά της, η απορία άν θα καταφέρει να αποδώσει σωστά στην κοινωνία τους γιούς της, η βιοποριστική της ανάγκη και ο θάνατος ενός πολύ φιλικού οικογενειακού προσώπου είχαν ριζώσει την θλιψη μέσα της, ώσπου βρήκε διέξοδο και τινάχτηκε μακρυά της με την ποίηση και τα δάκρυα που έκλαψε για όλους το “Ρέκβιεμ”… Αυτή η Μνημόσυνη Ακολουθία ήταν λύτρωση από τη συσσωρευμένη θλιψη του χρόνου και των ως τότε δεινών της.

«Κι’ αν δεν υπάρχει άλλος δρόμος εξόν από τα αγκάθια μη διστάσεις: ματώσου”

Από την συλλογή

Αλύτρωτοι

Άν προσπαθούσες
να με σβήσεις απ΄ τη μνήμη σου
θάπρεπε
τ΄ όνομά σου να ξεχάσεις
και το γένος σου,
γιατί είμ΄ εγώ
και τόνομά σου
και η Τιμή σου
και τα νιάτα σου.

Άν πάσχιζες
απ΄ τη καρδιά σου να με βγάλεις
τα νύχια σου
βαθειές πληγές θα σ΄ ‘ανοιγαν
γιατί  βαθειά σου
θάπρεπε να σκάψουν
για τις ρίζες μου.

Άν προσπαθούσαν
τις ψυχές μας να χωρίσουν
δε θάξεραν που άρχιζες
και που τελείωνα.
Γιατί η αρχή μας
κι’ ο τελειωμός μας
στην αιωνιότητα
δεν έχει αρχή και τέλος.

Αυτοσυγκέντρωση

Ζωή μου νάμαστε και πάλι
ακεί π΄αρχίσαμε: Εσύ και γώ
Ζωή μου.
Στη μοναξιά και στη γαλήνη.
Το τίμημα αξίζει η μοναξιά,
όσο σκληρό κι΄άν είναι,
αφού χαρίζει ηρεμία
αυτοσυγκεντρωση και γνώση.

Περιεχόμενα

Αγάπη
Αγάπη Πανανθρώπινη
Θρήνος στη πεθαμένη χαρά
Και ξεχασμένη….
Μείνε για λίγο
Ανησυχία
Αυτοσυγκέντρωση
Προσευχή
Μοιρολόϊ
Νεκρός
Οπτασία
Μονάδα 421-Εντατική
Τα δυό του χέρια
Νοσταλγία

Περίμενε
Πατρικό μου
Στο πανηγύρι της Ζωής
Απορία
Παληές και νέες μου αγάπες
Παραινέσεις
Αλύτρωτοι
Ενωμένοι για πάντα
Χωρισμός
Γοργόνα τρισέλευθερη
Αποχαιρετισμός
Εγωϊσμός
Κυνηγημένη
Αναζητώντας το Θεό

gap

Μοιραστείτε αυτή τή σελίδα.

Αφήστε ένα σχόλιο

Go to Top