Ο Ανθρωπος ζει μέσα στον άνθρωπο. Αυτόν που έφτιαξε, αυτόν που δίδαξε, αυτόν που γέννησε. Τίποτα δεν χάνεται ακόμα και αν πλαστογραφηθεί. Πάντα θα είναι το πρότυπο, το σημείο αναφοράς. Ο λόγος, που οι απηχήσεις του κάνουν τον ίδιο τον άνθρωπο να αρνιέται την υπόστασή του. Η ψυχή δεν έχει ηλικία. Το σώμα έχει την ηλικία. Η ψυχή δεν έχει απογόνους-προγόνους. Η ψυχή είναι το άπειρον,το Σύμπαν. Γεμάτη σοφία, ελευθερία, αρμονία, σιωπή. Τα πάντα ξεκινούν από αυτήν. Εναρμονίζονται με αυτήν. Και επιστρέφουν πάλι σ’αυτήν. Όταν η ύλη καταλύεται και η ενέργεια διασπάται.
“Λύτρωση
Άν μπορείς κάθε φορά που σε σκοτώνουν,
να πεθαίνεις,
θα ξαναγεννιέσαι καινούργιος.”
Από την συλλογή
Ο Κόσμος Της Μοναξιάς
Ο Ποιητής
κι ο Ουρανός
γεννήθηκαν στη μοναξιά.
Ο ουρανός μες στην πηχτή σιωπή του
φτιάχνει τα μύρια θαύματα:
τους γαλαξίες
τους αστερισμούς του
τα νεφελώματα
και τους σχηματισμούς των πλανητών!
Κι ο Ποιητής…
μες στης ψυχής του την σιωπή
και μες στην ερημιά του στοχασμού του,
της φαντασίας του τα μάτια
πάντα άγρυπνα κρατάει.
Εκεί,
που παύει των ματιών το φως να διαπερνά.
Στα άδυτα !
Ο Ποιητής κι ο ουρανός
φτιάχνουν μαζί τις νύχτες τις ατέλειωτες
τον κόσμο τους.
Ο Ποιητής κι ο Ουρανός
μαζί πορεύονται
αιώνες μες στην μοναξιά
και στην ατέρμονη αναζήτηση…
Η Συνείδησή μου Κι Εγώ
Συντροφιά με τη συνείδησή μου
ξανοιχτήκαμε, πρωϊνά,
στο Αρχιπέλαγος του Αιγαίου.
Η Συνείδησή μου κι εγώ
κόψαμε θαλασσινά λουλούδια
στο περιβόλι των κυμάτων,
καθώς ξεφύτρωναν αφρισμένα
απ΄το υγρό κορμί του.
Η Συνείδησή μου κι εγώ
κοιταχτήκαμε κατάματα
κάτω από ένα βαθύ ουρανό
πάνω σε μια θυμωμένη θάλασσα.
Στη μυσταγωγία της σιωπής
αδελφωμένες μοναδικά,
η Συνείδησή μου
κι Εγώ…
Περιεχόμενα
Υπάρχω
Ο κόσμος της μοναξιάς
Λύτρωση
Η συνείδησή μου κι εγώ
Το κίτρινο φεγγάρι
Γιατί…..
Ιλάσθητι
Όνειρο
Ποιητική τρελα
Τα πάντα ρεί
Μοναχική χώρα
Μετάσταση
Μη λες τίποτα
Η κατάρα του αιώνα: Ηρωίνη
Παράδεισος καί Άνθρωπος
Ιδεολογικό
Κομματιασμένη σελήνη
Το πολλαπλούν ον
Ερωτικός λόγος
Αιγυπτία γη
Του αδερφού μου
Οδός Κλάδου (Στην Αρχαία Αγορά)
Ερωτικό Ι
Ώρα μηδέν
Ερωτικό δέος
Νύχτα
Νυχτερινό
Νύχτα θυμήσου
Πάθος στον πόνο
Μνήμη
Ψάχνοντας για ποίηση
Σαν…
Νέμεσις
Βλαδιμίρ
Συμφωνία Νο 6 παθητική
Τώρα…
Αίμα καυτό
Το ζητούμενο
Γυναίκα
Είμαι…
Ματωμένο Σάββατο
Τύψεις
Ο κύκλος της ζωής
Περισυλλογή
Το δέντρο της γνώσης
Ο καραγκιόζης
Το θέατρο της ζωής
Υπήρξα κάποτε
Ερωτική κραυγή
Μοναξιά μου
Όλα κυλούν
Παραφρόνηση
Εσπερινό
Έρωτας και θανατος: Η Ζωή
Ποιητική πανδαισία
Ερωτικό ΙΙ
“ Συναπάντημα”
Δειλινό
Το γελαστό παιδί
Αναλγησία
Νέα Ολυμπία
Το μεγαλείο του Κόσμου
Σε στίχο της παράδοσης
Γιέ μου
Ξεχασμένες νότες
Τα πουλιά ακόμα ζούν
Νανούρισμα της Αγγελικής
Νανούρισμα της Μαρίας
Νοσταλγία
Ο χρωστήρας της μνήμης
Χαμηλή Φωνή
Θα υπάρχω
Μάνα
Μαρία…
Το τραγούδι που δεν έγραψες
Μικρή Ραχήλ
Στο θάνατο 17χρονου αγοριού
Τα πρώτα γενέθλια της Μαρίας
Τα τρίτα γενέθλια της Αγγελικής
Το τρένο δεν θάρθει
Το ορφανό φεγγάρι
Τα μάτια της αυγής
Ερωτικός εσπερινός
Να σε θυμάμαι
Αφήστε ένα σχόλιο