ΠΟΙΗΣΗ – ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ

Πρόσωπο Με Πρόσωπο2021-01-05T12:21:34+02:00

ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΟ

Λυρικά γράμματα και στοχασμοί για τον άνθρωπο και τον έρωτα – 1987
Σελίδες: 59
Εκδοτικές Εργασίες: Περγαμηνή
Εξώφυλλο: Κώστας Ευσταθίου

Η ψυχή του ανθρώπου είναι μια άβυσσος. Ένα καζάνι, που μέσα του αναβράζει και ζυμώνεται το υλικό της δόμησής του. Ένα κράμα από συναισθήματα, που κανείς δεν μπορεί να ελέγξει τις αναλογίες του. Το πρόσωπο είναι ο καθρέφτης της ψυχής. Άλλοτε ραγισμένος, άλλοτε χνωτισμένος, άλλοτε λαμπερός… Σ’ αυτόν τον καθρέφτη, αν κοιτάξει ο άνθρωπος, θα βρεθεί πρόσωπο με πρόσωπο με τον ίδιο τον εαυτόν του. Ας δεχτεί, λοιπόν, με θάρρος την εικόνα που του προσφέρει το γυαλί της ψυχής του, ανάλογα με την καθαρότητά του.

“ΤΟ ΜΗΔΕΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΑ

Συνάνθρωπε άντρα
Δεν γνωρίζω καλά μαθηματικά.
Διαισθάνομαι δυνατά, ότι το 1 και το μηδέν κατέχουν
μεγάλη σημασία στο χώρο των μαθηματικών.
Λες ότι είμαι μηδενικό.
Αν όμως προστεθώ στην μονάδα σου, ίσως σε κάνω να
πάρεις ά ρ ι σ τ α !

Η συνοδοιπόρος σου
Γυναίκα”

Το τέρτατο και τελευταίο (ΣΣ: έως τότε) βιβλίο της ΑΣΕ που κυκλοφορεί το ’87 μας ξαφνιάζει γιατί δεν είναι ποιητική συλλογή αλλά ανήκει στο πιό δύσκολο ίσως είδος, το δοκίμιο…
…Άλλο ένα τολμηρό βήμα της φίλης μας στο στίβο της τέχνης. Δεν αρκείται ποτέ σε ό,τι έχει επιτελέσει αλλά ανιχνεύει συνεχώς καινούργιους δρόμους έκφρασης πιό δυσκολοκατάκτητους από τα ποιητικά επιτεύγματα…
…Κάθε δοκίμιο ανήκει σε άλλο είδος ανάλογα με τα ενδιαφέροντα του συγγραφέα…
…Σε ποιό άραγε είδος μπορούμε να κατατάξουμε το «Πρόσωπο με Πρόσωπο»; Θα λέγαμε στο ανθρωπιστικό. Η ΑΣΕ θέλει να βασιλέψει ανάμεσα στους ανθρώπους η Αλήθεια, η Αγάπη, η Γνώση, η Ανθρωπιά…
…Αποδέκτης των Λυρικών Γραμμάτων της φίλης μας είναι ο εαυτός της έστω και αν τον προσφωνεί με διάφορα ονόματα: Φίλε μου, Άνθρωπέ μου – Αδερφέ μου, Φίλε Ποιητή, Φίλε στοχαστή, Φίλη μου, Άγνωστη φίλη μου περαστική, Φίλε δοκιμιογράφε… Σε όλα αυτά τα γράμματα αφουγκραζόμαστε μιά ευάισθητη καρδιά να σπαρταρά, να θρηνεί, να προτρέπει, να κραυγάζει τα πανανθρώπινα μηνύματα της ελαυθερίας, της ποίησης, του σεβασμού στο συνάνθρωπό μας.

Αποσπάσματα από την άνάλυση του Βασίλη Μοσκόβη για το “Πρόσωπο με Πρόσωπο” στο βιβλίο του “Αγγελική Σπουρλάκου-Ευσταθίου Ποίηση και Στοχασμός” – Κριτικό Δοκίμιο, Αθήνα 1991.

Από την συλλογή

Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΠΕΤΥΧΕ

Φίλη Πρωταγωνίστρια,

Η παράσταση τελείωσε΄
Η Αυλαία κλείνει με το τέλος της τρίτης και τελευταίας
πράξης.
Τα χειροκροτήματα στέγνωσαν τα δάκρυα
των πρωταγωνιστών.
(Το έργο ήταν κατά βάθος δραματικό, αλλά το εξέλαβαν
γιά κωμωδία).
Έτσι, όλοι ικανοποιήθηκαν:
(τι κι΄άν δεν κατάλαβαν;)
Οι ηθοποιοί με το χειροκρότημα,
οι θεατές μέ το φινάλε.

Η παράσταση, τελικά, πέτυχε.

(1985)

ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΔΩΡΕΑ

Ποιητή,

Μάθε, αν είσαι αγωνιστής,
να πολεμάς σωστά.
Μάθε, την ήττα σου να δέχεσαι με καρτερία.
Και νικητής αν δε στεφτείς,
μάθε παιάνες και κραυγές θριαμβικές να τραγουδείς,
για ό,τι μέσα σου κρατείς.
Γιατί, σαν δωρεά ξεχωριστή,
Σύ μόνος σου το γεύεσαι, το ζείς!

(1987)

Περιεχόμενα

Σαν πρόλογος
Στον πατέρα μου
Αλήθεια και κώνειο
Περι Ελληνικότητος
Πράσινο φως γιά τη ζωή τον έρωτα και το θάνατο
Γράμμα στον άνθρωπο του 2000 μ.χ.
Η παράσταση πέτυχε
Πνευμαυτική καπηλεία
Η κατάρα της ευτυχίας
«Βιολογική» καθημερινότητα
Ο μοναχικός μου κόσμος
Ποσοστό ακριβείας
Δολοφονία των αισθημάτων
Ψάχνω γιά το είναι μου
Ψυχική δύναμη και αξιολόγηση στον έρωτα

Το σύνδρομο της ζωής
Το μηδέν και το ένα
Ονειρική τρέλα
Το πρόσχημα των αφρόνων
Ποιητική δωρεά
Ως εμεγαλύνθη τα έργα Σου, Κύριε, τα παντα εν σοφία εποίησας
Η τριλογία της ευτυχίας
Το παιχνίδι του παραλόγου
«Ελευθεροι»
Οι «χρονογράφοι» της Αλήθειας
Επιτραπέζιο παιχνίδι
Ζωή – Έρωτας – Θάνατος
Εγωισμός και αξιοπρέπεια
Σαν επίλογος

Μοιραστείτε αυτή τή σελίδα.

Αφήστε ένα σχόλιο

Translate »
Go to Top